Αν γουστάρετε δυνατές συγκινήσεις και ψήνεστε για αγωνία μέχρι καρδιακής προσβολής σε συνδυασμό με έκκριση πολλών λίτρων αδρεναλίνης, κι όλα αυτά από τον καναπέ σας με το τηλεκοντρόλ στο χέρι, τότε δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε έναν αγώνα MotoGP. Δείτε έναν και αν δεν κολλήσετε, ελάτε στο μαγαζί να μας παίξετε ζάρπες και μουζικάκια και καραμούζες.
Ίδρωσες, μόχθησες, δούλεψες, κλάφτηκες σε γονείς, παππούδες, πεθερικά, και τελικά μάζεψες τα χρήματα για να αγοράσεις μοτοσυκλέτα. Ποια να διαλέξεις όμως; Είναι τόσες πολλές οι επιλογές. Θα σου πούμε τη γνώμη μας με ένα σύντομο ανέκδοτο.
…ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Αυτό να θυμάσαι όταν οδηγείς το μηχανάκι σου και θα δεις ότι κάποια στιγμή θα σε σώσει από νεύρα, χρήματα, ανταλλακτικά, τραβήγματα με ασφάλειες, μπινελίκια, και άλλα πολύ χειρότερα (κουνιόμαστε από τη θέση μας, χτυπάμε ξύλο). Στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να θυμάσαι πάντα ότι κι αν οδηγείς, από ποδήλατο μέχρι F16, είναι ότι ΑΝ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΣ, ΘΑ ΠΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΣ.
…είναι δούλα και κυρά. Δεν ξέρει όμως ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να πλυθεί το χειμωνιάτικο μοτοσυκλετιστικό μπουφάν σου. Το οποίο παρεμπιπτόντως πρέπει τώρα που ξεκίνησαν οι ζέστες να το αντικαταστήσεις με ένα διάτρητο καλοκαιρινό αν δεν θες σε περίπτωση πτώσης να μοιάζεις με τον Μπρους Γουίλις στο “Πολύ σκληρός για να πεθάνει Νο4” (δηλαδή αν χτύπα ξύλο πέσεις με το κοντομάνικο θα γεμίσεις κάκαδα κακορίκο και δε λέει καλοκαιριάτικα). Άφησε το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και τα πατατάκια, σήκω από τον καναπέ και πάμε να το πλύνουμε.
Την επόμενη φορά που θα σταματήσεις για ανεφοδιασμό, μην (ξανα)κοροϊδέψεις τον βενζινά που θα σου πει ευγενικά να κλείσεις το κινητό, να ανοίξεις το πλαϊνό σταντ (τη στέκα ντε) και να κατέβεις από την μοτοσυκλέτα σου. Μπορεί να νομίζεις ότι στο λέει για να μην ακούει τις σαχλαμάρες σου στο τηλέφωνο ή για να μη σε λερώσει και σου πληρώνει το καθαριστήριο, αλλά στην πραγματικότητα σε προστατεύει από την πιθανότητα να γίνεις παρανάλωμα του πυρός.
Ξέρεις ποιοι είναι οι άλλοι; Οι πεζοί είναι εσύ όταν περπατάς. Οι οδηγοί είναι εσύ όταν οδηγείς αυτοκίνητο και αυτοί είναι εσύ όταν καβαλάνε μοτοσυκλέτα. Σκέψου τους άλλους σαν να είσαι εσύ. Είναι απλό: ότι θα ενοχλούσε εσένα ενοχλεί κι αυτούς.
Εντάξει, τις πλύναμε, τις χτενίσαμε, τις γυαλίσαμε, τις λαδώσαμε, δεν πάμε και καμιά βόλτα τώρα; Τι λέτε για μια κοντινή ημερήσια εκδρομή μέχρι την Παλιόχωρα με προαιρετικό μπάνιο (στη θάλασσα βρε κασίδη) ή διανυκτέρευση; Πρόσφατα έστρωσαν καινούργια κατάμαυρη άσφαλτο από την Κάνδανο μέχρι και την Παλιόχωρα, με φοβερές παρατεταμένες, καλή ορατότητα, καινούργιες γέφυρες (και τα γνωστά πρόβατα, κατσίκια, αγρότες που πετάγονται από το πουθενά κτλ).
…μ’ εκείνη την παρέα που βγαίνουμε βόλτα με τις μοτοσυκλέτες (και με τα κορίτσια μαζί ακόμα καλύτερα, αλλά έτσι όπως πάτε σαν κουζουλοί, σιγά μην ανέβουν στα μηχανάκια σας). Είναι όμορφο να μοιράζεσαι τις εικόνες, τις μυρωδιές, τους μπούμπουρες, τα κουνούπια και όλα τα υπέροχα της φύσης με τα φιλαράκια. Είναι και ασφαλές, διότι κάτι να σου τύχει, μια βλάβη, ένα λάστιχο βρε αδερφέ, έχεις κάποιον να σε βοηθήσει.
Μην το παρατάς έρμαιο στη μοίρα του γιατί θα σε εγκαταλείψει κι αυτό. Είναι ο καθημερινός σου σύντροφος και η ζωή σου είναι κυριολεκτικά πάνω της γι’ αυτό φρόντισε να είναι πάντα τζιτζί. Δεν θέλει πολύ χρόνο, λίγη μόνο σημασία. Άκουσέ την.
Η μεγαλύτερη αρλούμπα που ακούμε συνεχώς είναι το “έλα μωρέ, στην πόλη κυκλοφορώ, σιγά μην πάθω τίποτα…” Αυτή η ατάκα κερδίζει το πρώτο βραβείο κοτσάνας (μαζί με το “δε φοράω κράνος γιατί ζεσταίνομαι” αλλά γι’ αυτό έχουμε ξαναπεί).
