Στην αρχή, πριν δεκαοκτώ χρόνια, ήμασταν οι δυο μας και η πραγματοποίηση της φανταστικής μας ιδέας: μια μαγαζάρα που θα είχε πράγματα που γουστάρουμε και τα οποία σώζουν ζωές. Είχαμε πλάνο να έχουμε πλουτίσει μέχρι τα πενήντα μας και να μανατζάρουμε τα πράγματα ο ένας από το γιοτ του και ο άλλος λικνιζόμενος σε αιώρα πάνω από ποτάμι.
Τα πηγαίναμε περίφημα, με λίγους επιλεγμένους κωδικούς, χωρίς ιντερνετικό κατάστημα (το οποίο, για όσους δεν γνωρίζουν, απαιτεί κόπο και χρόνο μιας ξεχωριστής επιχείρησης), χωρίς υπαλλήλους, χωρίς εισαγωγές από το εξωτερικό – απλά πράγματα. Όμως ό,τι δεν εξελίσσεται και δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες της εποχής, είναι καταδικασμένο να πεθάνει. Νόμος. Και είμαστε ακόμα ζωντανοί, με τοπ e-shop πανελληνίως και όχι μόνο, με τρεις αποθήκες και χιλιάδες κωδικούς. Με τον Δήμο να σας ετοιμάζει και να σας στέλνει όλα αυτά τα καταπληκτικά πράγματα που παραγγέλνετε, την Εύη να δημιουργεί από το μηδέν με την φευγάτη φαντασία της την εικόνα μας στα social media, τις καμπάνιες, την εταιρική ταυτότητα και άλλα υπεργαμάτα πράγματα, τη Χριστίνα να ανεβάζει στο site νέα προϊόντα σαν παλαβή για να τα προλάβει, τη Λένα στις χαοτικές παραλαβές και αποθήκευση, τον Κωνσταντίνο, τον Μάνο και τον Λευτέρη να μοιράζονται τις γνώσεις τους παντρεύοντας αυτό που χρειάζεστε με αυτό που επιθυμείτε, και ασφαλώς εμένα και τον Γιώργο, με την ίδια αρχική καύλα (και ακόμα περισσότερη μη σας πω), να είμαστε μπαλαντέρ όπου απαιτείται για να ρολάρουν όλα απροβλημάτιστα.
Θυμάστε αυτό με το γιοτ και την αιώρα; Δεν το καταφέραμε ακόμα. Όμως ξυπνάω κάθε πρωί και σχεδόν ανυπομονώ να έρθω, να φτιάξω καφέ και να μπουρδολογήσουμε με τα παιδιά της βάρδιας, να σηκώσουμε μανίκια και να δουλέψουμε, να χαλαρώσουμε και να επιστρέψω σπίτι πλήρης και χαρούμενος. Αξίες ανεκτίμητες.
