Όλοι έχουν τη μούρλα τους. Κάποιοι όταν χάνει ο Ολυμπιακός δεν τρώνε, δε ζευγαρώνουν, δεν κοιμούνται. ( Έχω γνωστό που έχασε τη γέννηση του γιου του επειδή η Πανάθα έπαιζε προκριματικά Champions League…). Κάποιοι άλλοι ταξιδεύουν μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου για να δουν την ομάδα τους να παίζει μπάσκετ. Άλλοι βλέπουν μανιωδώς τένις, ενώ οι δικοί μου εδώ έχουν χτίσει τη ζωή τους γύρω από το beach volley. Εμείς έχουμε τα MotoGP.
Τα οποία, όχι δεν είναι ιδέα μου, είναι το θεαματικότερο άθλημα του σύμπαντος. Νομίζω ότι αν εξηγήσω μισή ώρα στη θεία μου τη Μαρία ποιος είναι ο Βαλεντίνο, από πού κρατάει η σκούφια της οχιάς της διμούτσουνης (του Μάρκεθ) και τι εστί αχώνευτος (Λορένθο), θα χάσει λιγότερους αγώνες από ότι επεισόδια «Τόλμη και Γοητεία» (τα έχει δει όλα). Περιμέναμε τη χθεσινή έναρξη με μεγάλη αγωνία. Δεν είναι μόνο οι κλωτσιές και οι μπουνιές που παίζουν εκτός πίστας πλέον το Τρίο Στούτζες – αν και πάνω που λέγαμε ότι ξεχάστηκε το περσινό γεγονός της εικοσαετίας με την «κλωτσιά» του Vale στον Marquez, ο Ιταλός έριξε νιτρογλυκερίνη στη φωτιά λέγοντας πάλι στους ιταλούς δημοσιογράφους ότι ο πιτσιρικάς επίτηδες κατέστρεψε τις ελπίδες του για τον τίτλο. Μούρλια! Άλλαξαν και τα λάστιχα και από Bridgestone φόρεσαν τώρα όλοι Michelin. Ψιλοχαρούμενοι δείχνουν όλοι με τη μετάβαση αν και μετά την ανατίναξη του πίσω ελαστικού του Baz με 200+ στην ευθεία, τους έλουσε ένας κρύος ιδρώτας. Τα Ducati έχουν πάλι το γκάζι της αρκούδας, η Honda ζορίζεται με την ενιαία ηλεκτρονική…
Ω ναι, αγαπάμε MotoGP!
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 23/3/2016
