Έ-έ-έρχεται! Ποιος έρχεται; Η Αντζελίνα Τζολί; Η Μόνικα Μπελούτσι; Ο Σάααακης; Όχι βρε κουτοί, το φθινόπωρο έρχεται. Ναι, αυτό που τα φύλλα των δέντρων κιτρινίζουν και πέφτουν, τα πουλάκια αποδημούν σε πιο ζεστούς τόπους ενώ εσύ ετοιμάζεις τη σάκα για να πας στο σχολείο (σ-κωλείο;). Δηλαδή αυτά παλιά, γιατί τώρα τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν συμβαίνει. Το μόνο που διατηρείται ίδιο και απαράλλακτο με τότε είναι τα πρωτοβρόχια.
Έχει ήδη ρίξει μια δυο βραδινές ψιλές αλλά όπου νά ‘ναι θα ρίξει τις πρώτες γερές. Αν η πρώτη σε βρει στο δρόμο εξαφανίσου, γίνε καπνός, κάν’ τηνε με ελαφρά, τράβα σπίτι κι άραξε. Πήγαινε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ όμως γιατί ΓΛΥΣΤΡΑΕΙ. Φαντάσου να πατάς πράσινο σαπούνι σε βρεγμένη μπανιέρα . Όχι, ακόμα χειρότερα: φαντάσου να χορεύεις με τακούνια σε πίστα μπουζουξίδικου πάνω σε πατημένα μπαγιάτικα γαρύφαλλα. Όχι, όχι, το βρήκα: φαντάσου να τσουλάς παγάκι πάνω σε καθρέφτη που έχεις αλείψει με βούτυρο και μόλις τα έχεις βγάλει από την κατάψυξη. Έτσι γλιστράνε οι (κρητικοί) δρόμοι στις πρώτες βροχές διότι το νεράκι που πέφτει ανακατεύεται με τη σκόνη που έχει μαζευτεί απ΄ όλο το καλοκαίρι, με τα λάδια και τα πετρέλαια που έχουν σουρώσει από σακαράκες και φορτηγά, κι ένα σωρό άλλα κατάλοιπα γνωστής και άγνωστης προέλευσης. Άρα, ότι κι αν οδηγείς, μόλις δεις ψιχάλα: Πας ΑΡΓΑ ώστε να μη χρειαστεί να φρενάρεις. Αν, ω μη γένοιτο, χρειαστεί να φρενάρεις χαϊδεύεις μανέτες ή πεντάλ σα να ήταν κεφάλι νεογέννητου. Αν χρειαστεί ν’ ανοίξεις γκάζι το κάνεις με ευλάβεια και αυτοσυγκέντρωση. Κι όταν με το καλό φτάσεις σπίτι κάνεις το σταυρό σου που την έβγαλες πάλι καθαρή.
Δημοσίευτικε στην εφημερίδα Chill In News 22/9/2010
