Μπαίνει το παλικάρι στο μαγαζί, λεβέντης ντελικανής. Αγοράζει καινούργια γάντια, τα φοράει, βάζει το κράνος στον αγκώνα για να μην χαλάσει το άλουστο λαδωμένο και αχτένιστο μαλλί, καβαλάει το εξακοσάρι Φέηζέρ του και κάνει χολιγουντιανή αναστροφή γλυτώνοντας ως άλλος Τσάκι Τσαν το αστικό λεωφορείο από τη μία και ένα καινούργιο όπα, όπα, το χάη λουξ Τογιότα από την άλλη. Στο καπάκι τραβάει και δύο μπαντιλίκια και γκντουπ!
Το τι χάος επικρατεί στο μυαλό των περισσοτέρων, ακόμα και στα πιο μικρά πράγματα, δεν λέγεται. Έχει μπερδευτεί ο κόσμος από τα τόσα που ακούει, το έχει πει άλλωστε και ο Κλιντ Ίστγουντ “οι απόψεις είναι σαν τους πισινούς, ο καθένας έχει και από μία.” Έτσι είναι, γιατί ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του, στα φόρουμ γίνεται της μουρλοκακομοίρας – υπάρχουν ένα-δύο που γράφουν σωστά πράγματα και άλλοι ενενήντα οκτώ που γράφουν ότι τους κατέβει στο κεφάλι.
Τα ευχάριστα πρώτα: το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών επιδίκασε το ποσό των 7.000€ σε βάρος της Περιφέρειας Αττικής, υπέρ ενός μοτοσυκλετιστή που τραυματίστηκε λόγω της κακής κατάστασης του οδοστρώματος της Λεωφόρου Παιανίας – Μαρκοπούλου.
Ε αυτό δεν εξαναγίνηκε! Ή μάλλον έχει ξαναγίνει αλλά δεν μπορούμε ρε φίλε, κάθε φορά που το βλέπουμε δακρύζουμε από τα γέλια. Μετά αναρωτιόμαστε τις ίδιες απορίες και στο τέλος πάντα τους λυπόμαστε γιατί ξέρουμε την κατάληξη…
Όπα παιδιά. Αμπραγιάζ λίγο γιατί έχετε πάρει πολλή φόρα και θα στουκάρετε. Είναι κι αυτή η ζέστη που έχει κάνει το μυαλό ανθότυρο και δεν μπορούν πολλοί να σκεφτούν σωστά. Όλα όμως έχουν τα όριά τους και κάποιοι τα έχουν ξεπεράσει προ πολλού και το χειρότερο, χωρίς καν να το καταλάβουν.
GASΟΛΟΓΙΕΣ #353 | ΞΕΦΤΙΛΑ
Σάββατο, 13 Ιουνίου 2020
Τέτοια ντροπή έχω να την αισθανθώ πολύ καιρό. Και δεν ξέρω ούτε τι να απαντήσω, ούτε πώς να το εξηγήσω, ούτε πως να το διορθώσω. Δεν περνάει δυστυχώς από το χέρι μου, ή ίσως ευτυχώς γιατί αν περνούσε θα ήμουν ο μεγαλύτερος “τσόγλανος” με τους περισσότερους “εχθρούς,” παρόλο που θα νοιαζόμουν πραγματικά γι’ αυτούς και θα γινόμουν κακός για το καλό τους.
Είχαμε υποσχεθεί στους εαυτούς μας να μην ξαναγράψουμε γι’ αυτό το θέμα για πάρα πολύ καιρό. Μη γινόμαστε κουραστικοί κιόλας. Όμως δε γίνεται ρε παιδί μου, τά ‘χουμε πάρει κρανίο, έχουμε φορτώσει πολύ άσχημα με τη συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση. Δεν πάει άλλο, θα βάλετε μυαλό ή θα το χάσετε στο δρόμο;
Ζόρια ακούμε από δώ, ζόρια φωνάζουν κάποιοι από κει, και η αλήθεια είναι ότι πολύς κόσμος δεν δροσίζεται αλλά ζορίζεται. Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι βρε αδερφέ, πολλοί μάλιστα, που πέρα βρέχει. Τι συμπέρασμα να βγάλει κανείς;
Ε όχι ρε παιδιά, όχι πάλι τα ίδια! Σκάει πελάτης στο μαγαζί μας και μας λέει ότι ενδιαφέρεται για κράνος. Όλα μια χαρά μέχρι εδώ. Τονίζει ότι θέλει φτηνό κράνος. Πάλι όχι τελείως πρωτάκουστο, πολύς κόσμος δεν κατανοεί τις διαφορές αν δεν του εξηγήσεις.
Καλά, εσείς θέλετε να μας τρελάνετε τελείως! Δεν μπορεί να γίνει κανένας λογικός προγραμματισμός μαζί σας, πρέπει να είμαστε πάντα στην τσίτα και ετοιμοπόλεμοι. Ο καιρός είναι λογικό να είναι απρόβλεπτος, εσείς όμως είστε το κάτι άλλο.
