Χθες το βράδυ, γράφοντας την τελευταία παράγραφο του Story από το επικό Mega Mini On-Off Test 2020, στις 4 η ώρα το πρωί πάνω στη νύστα αποθηκεύω λάθος αρχείο, χάνοντας δύο ημερών δουλειά. Δουλειά που για να γίνει έπρεπε να συνεννοηθούν γιαγιάδες, παππούδες και φίλοι για να βοηθήσουν τη μαμά μας με τα παιδιά μπας και απερίσπαστος προλάβαινα το σφιχτό deadline.
Συζητούσαμε τις προάλλες με μία πολύ καλή φίλη, η οποία μέχρι πρότινος γκρίνιαζε ότι ο σύντροφός της ερχόταν σπίτι από τη δουλειά συνήθως νευριασμένος, χωρίς όρεξη για πολλά πολλά, εκτός του να αράξει στον καναπέ του μπαλκονιού και να καπνίσει αμίλητος μέχρι να έρθει στα ίσια του.
Μόλις γεννήθηκε και ο υιός! Ευχαριστώ πολύ, να σας ζήσουν κι εσάς όσοι έχετε, και στα δικά σας όσοι επιθυμείτε. Επιτέλους, τώρα ως γονέας δύο μικρών, μπορώ να εκφράσω την γνώμη μου χωρίς κάποιος να μπορεί να μου απαντήσει «δεν έχεις παιδιά και δεν καταλαβαίνεις, κάνε πρώτα και μετά τα ξαναλέμε». Ε ναι, έκανα και θα σας πω. Ακούστε.
Στην Κίνα από το έτος του Χοίρου περνάνε στο έτος του Λευκού Μεταλλικού Αρουραίου(!). Κι εμείς περνάμε στο 2020, το οποίο θα είναι σίγουρα καλύτερο από κάθε προηγούμενο. Ξέρεις γιατί; Καταρχάς διότι τώρα έχεις περάσει περισσότερα και είσαι πιο έμπειρος. Το δίχως άλλο. Αλλά κυρίως επειδή από αύριο κιόλας θα ξυπνήσεις και θα γίνεις καινούργιος.
Όχι δηλαδή πείτε μας, τυχαίνουν μόνο σε μας ή συμβαίνει και σε σας; Έρχονται που λέτε να μας πούν τα κάλαντα τα πιτσιρίκια την παραμονή των Χριστουγέννων, όχι ένα και δυο αλλά λαός πολύς γιατί όσο να ‘ναι, μαγαζί σε κεντρικό δρόμο, καταλαβαίνετε, και η κουτσή Μαρία περνάει, από κλαρίνα μέχρι boombox που θα ψάρωνε λοκάλι από το Bronx.
Από το λατινικό talis qualis προέρχεται η ιταλική λέξη, η οποία κυριολεκτικά σημαίνει «αυτός ο οποίος», αλλά μεταφορικά οι Ιταλοί (κι εμείς) την χρησιμοποιούμε ως «πανομοιότυπος», «φτυστός». Γιατί το λέμε αυτό;
Η μέρα επιτρέπει σήμερα, λίγο πριν την έλευση του νέου έτους, να ξεφύγουμε λίγο από την σειρά των προηγούμενων άρθρων, για να μοιραστούμε μαζί σας τις σκέψεις ενός καταπληκτικού εκδότη για τον οποίο είχαμε την τύχη να εργαστούμε (στο περιοδικό μοτοσυκλέτας ΜΟΤΟ) πριν κάποια χρόνια. Ο Χρίστος λοιπόν, μας είχε δώσει έναν οδηγό για να κάνουμε εμείς ΚΙ ΕΣΕΙΣ τα ΔΙΚΑ ΣΑΣ όνειρα πραγματικότητα.
Τελικά κάποιος γκαντέμης, γρουσούζης, τραγί, έκανε το βουντού του και τα κατάφερε: έπεσα ακριβώς την ίδια μέρα που δημοσιεύτηκε το άρθρο με τις τεχνικές μου για το πώς να μην πέφτουμε. Συνέβη επιστρέφοντας από την τράπεζα και φυσικά στον πιο πολυσύχναστο δρόμο της πόλης με φουλ πεζούς ώστε να γίνω τελείως ρόμπα.
Η μόδα είναι εξ ορισμού μια δημοφιλής τάση. Δεν είναι όμως μια σταθερή κατάσταση – η μόδα αλλάζει με το χρόνο. Σίγουρα θυμάστε πολύ καλά, αγόρια και κορίτσια, κάτι φωτογραφίες του Γυμνασίου που έχουμε σκίσει, ή καταχωνιάσει με μεγάλη ντροπή στην καλύτερη περίπτωση, με μαλλί και βάτα στα σακάκια (!) που αν μας έβλεπαν σήμερα θα τρώγαμε πολύ κράξιμο.
Κοιτάξτε τώρα πως πολύ μικρά και ασήμαντα πράγματα δείχνουν το αυλάκι που θα κυλήσει το ρυάκι στο μέλλον. Έρχονται που λέτε να μας πούν τα κάλαντα τα πιτσιρίκια την παραμονή των Χριστουγέννων, όχι ένα και δυο αλλά λαός πολύς γιατί όσο να ‘ναι, μαγαζί σε κεντρικό δρόμο, καταλαβαίνετε.
