Πας ωραία και καλά, έχεις πάρει φόρα καλή και στρίβεις τέζα. Πω πω πω, ούτε ο Μάρκεζ στα Moto 2 λέμε. Και ξαφνικά κλείνει απότομα η στροφή και «σε πετάει έξω». “Γαμώτ’ γαμώτ’” που λέει και ο Ζαννό ο Σαμουράι στο Joe Bar, τσαρούχωμα στα φρένα και κατευθείαν αντίθετο ρεύμα σε μπαριέρες ή στο χαντάκι. Το συναίσθημα είναι ανατριχιαστικό, ο ιδρώτας κρύος και η τύχη που χρειάζεται πολλή. Να τη πάλι η τύχη – δεν είπαμε ότι ρουλέτα στο δρόμο δεν παίζουμε;
Μία άλλη πολύ συχνή αιτία μπίστου στα μέρη μας (Ελλάδα δηλαδή), είναι τα χαλίκια στη μέση της στροφής. Ξέρετε, εκεί που πηγαίνεις ωραία και καλά με γοργό ρυθμό και χορταστικές κλίσεις, ξαφνικά στη μέση μιας τυφλής στροφής πατάει ο μπροστινός τροχός σε χαλίκια, άμμο, πετραδάκια ή κόπρανα από πρόβατα, με αποτέλεσμα σαβούρδα α λα MotoGP (μόνο που αυτοί δεν πληρώνουν τις επισκευές J).
… όχι από προκατάληψη για να μη σου τύχει η στραβή αλλά για να κινηθείς πραγματικά σβέλτα πάνω στη μοτοσυκλέτα. Είχαμε γράψει ότι σε οδήγηση μοτοσυκλέτας δρόμου (street) το σώμα μας πρέπει να ακολουθεί το βλέμμα μας γέρνοντας προς το εσωτερικό της στροφής. Όμως για σπορ οδήγηση οι κινήσεις του βλέμματος αλλά και του σώματος πρέπει να είναι ακόμα πιο έντονες.
Και για να φαίνομαι πρέπει να ξέρω πως θα στήσω το σώμα μου πάνω στην μοτοσυκλέτα και πώς να μεταβάλλω την θέση στις στροφές. Όμως για κάθε τύπο μοτοσυκλέτας η θέση οδήγησης υπό κλίση διαφοροποιείτε αφού εξαρτάτε από το τρίγωνο εργονομίας της θέσης οδήγησης της εκάστοτε μοτοσυκλέτα, την απόσταση του αναβάτη από το έδαφος και ένα σκασμό ακόμα παράγοντες.
