Την προηγούμενη φορά, στη λίστα με τα σημαντικότερα πράγματα που παίρνουμε σε κάθε ταξίδι, γράψαμε πρώτο πρώτο στην κορυφή τις ωτοασπίδες. Την πρώτη φορά που μου είπαν να βάλω (ο διευθυντής σύνταξης του ΜΟΤΟ το 2003) θα πήγαινα οδικώς με ένα 500άρι σκούτερ από Αθήνα στις Σέρρες. Όταν μου το είπε τον χλεύασα, αλλά...
Αυτή την εποχή που όλοι φεύγουν ή ετοιμάζονται να φύγουν για ταξίδι, έρχονται και μας ρωτούν εάν έχουμε κάποια λίστα με τα πράγματα που παίρνουμε εμείς, ώστε να δουν εάν έχουν παραλείψει κάτι. Η αλήθεια είναι μετά από τόσα Mega Test με το ΜΟΤΟ (από το 2003 ζωή να ‘χουμε), και άπειρες στιγμές που μας έχει λείψει κάτι σημαντικό, έχει συσσωρευτεί μία εμπειρία που πλέον είναι σχεδόν αλάνθαστη. Προσοχή
Δεν θα αρνηθώ ότι παλιότερα ήμουν φανατικός πολέμιος των συστημάτων ενδοσυνεννόησης. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί κάποιος ήθελε να εξακολουθεί να ακούει τον/ την σύντροφό του ακόμα και εκτός σπιτιού, ακόμα και πάνω στη μοτοσυκλέτα. Ούτε γιατί να ακούει μουσική και να χάνει τη συγκέντρωσή του χωρίς να είναι 100% αφιερωμένος στο δρόμο. Μέχρι που...
Την προηγούμενη φορά σας λέγαμε πόσο σημαντικό είναι το προστατευτικό πλάτης στο μπουφάν, ένα κομμάτι του εξοπλισμού ασφαλείας του αναβάτη το οποίο συχνά δεν λογίζεται απαραίτητο από τον ίδιο. Ποιο είναι όμως (μετά το κράνος) το καλύτερο, σημαντικότερο και...
Την προηγούμενη φορά σας λέγαμε πόσο μας χαροποιεί ο αέρας της αλλαγής στη μοτοσυκλετιστική κουλτούρα των νέων μοτοσυκλετιστών, οι οποίοι δείχνει να δίνουν περισσότερη σημασία στην ασφάλειά τους από τους πατεράδες τους. Ένα από τα πράγματα που τους είναι απαραίτητο πλέον είναι το καλοκαιρινό, διάτρητο jacket – ζορίζονται όμως μερικοί να χωνέψουν
Πριν από λίγα χρόνια κράζαμε ένα φίλο που είχε μόλις αγοράσει την πρώτη μοτοσυκλέτα της ζωής του, ένα GSX-R1000, και πήρε το φθηνότερο jet κράνος της αγοράς. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, του τα ‘παμε , του τα ξανάπαμε, ανένδοτος αυτός. Στην πρώτη βόλτα που πέρασε τα 120 χιλιόμετρα και το κράνος του...
Δεν θα περίμενε ποτέ κανείς να ακούσει στην ίδια πρόταση τις λέξεις «μπίστος» και «ασφάλεια», αλλά υπάρχουν μερικές τεχνικές που ίσως φανούν χρήσιμες και λιγότερο επιζήμιες στον επόμενο βρόντο. Καταρχάς, πριν αγγιχτείτε ερωτικά με το όχημα που πετάχτηκε από το STOP, φρενάρετε όσο καλύτερα μπορείτε. Το «φρενάρισμα» είναι αυτονόητο, το «όσο καλύτερα» δεν είναι.
Σήμερα θα κλείσουμε το θέμα που ανοίξαμε τις δύο τελευταίες φορές, κατά τα οποία μιλήσαμε για την ιδέα που έχει ο κάθε αναβάτης όσον αφορά τις ικανότητές του, καθώς και για την διαστρεβλωμένη αντίληψη που έχει για τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Δυστυχώς, πολύς κόσμος τραυματίζεται πριν ανακαλύψει το μέγεθος του χάσματος μεταξύ της ιδέας που έχει για τον εαυτό του και την πραγματικότητα.
Την προηγούμενη φορά μιλήσαμε για την ιδέα που έχει ο καθένας μας όσον αφορά τα όρια των οδηγικών του ικανοτήτων, η οποία ιδέα λόγω των ατελών αντιληπτικών μας ικανοτήτων και αισθήσεων, είναι εντελώς παραπλανητική. Ένα άλλο θέμα στο οποίο αποτυγχάνουν παταγωδώς οι περισσότεροι αναβάτες, αφορά την αντίληψη που έχουν για τις συνθήκες του περιβάλλοντος.
Όποιον αναβάτη μοτοσυκλέτας κι αν ρωτήσετε, θα σας πει ότι διαθέτει αξιοπρεπές οδηγικό επίπεδο, ξέρει τα «βασικά» και δεν κινδυνεύει «συχνά». Ελάχιστοι ολόφρεσκοι, σαν συναγρίδα πελαγίσια, νέοι αναβάτες παραδέχονται ότι «δεν το έχω καθόλου», ενώ οι παλιοί και πιο «έμπειροι» θεωρούν ότι είναι τρία τσικ κάτω από τον Quartararo (δέκα τσικ=ένα κλικ).
-w_1000.jpeg "GASΟΛΟΓΙΕΣ #759 | ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ")
