Έχουν περάσει τόσες μέρες που έχω επιστρέψει από τα φετινά ταξίδια μου (με περιοδικό ΜΟΤΟ Mega Test On/Off και καπάκι GAS Trans Tour 2015), κι ακόμα κοιμάμαι και ξυπνάω με εικόνες από τα 6.500 χιλιόμετρα που έκανα συνολικά εντός Ελλάδος αλλά και σε Βουλγαρία και Ρουμανία. Για την αποστολή του περιοδικού δε θα σας πω γιατί θα τα διαβάσετε όλα με κάθε λεπτομέρεια στο τεύχος Αυγούστου.
Και αφήσαμε τελευταίους τους Άγγλους, επειδή είναι πολύ σημαντικοί στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Ίσως οι περισσότεροι να μην το ξέρετε, αλλά η εγγλέζικη Triumph είναι η παλαιότερη εν ενεργεία εταιρεία μοτοσυκλετών στον κόσμο, κατασκευάζοντας μοτοσυκλέτες από το 1902! Το 1983 την αγόρασε ο δαιμόνιος John Bloor, ο οποίος με σωστές επιλογές και όραμα την έχει φέρει σε κορυφαίο επίπεδο παγκοσμίως, και από φήμη και από πωλήσεις.
Μιλήσαμε για τις νοοτροπίες των Ιαπώνων, των Ιταλών, των Γερμανών, των Αυστριακών, είναι δυνατόν να μην πούμε για τους Αμερικάνους; Όχι βέβαια, ειδικά όταν τους έχουμε ζήσει τόσο πολύ – οκτώ χρόνια σπούδαζα εκεί.
Δεν έχουμε πάει ποτέ στο εργοστάσιο της KTM στην Αυστρία αλλά πολύ θα το θέλαμε. Όχι για να γνωρίσουμε το σχεδιαστή του ολοκαίνουργιου καταπληκτικού KTM 1190 Adventure, ούτε για να χαζέψουμε τις γραμμές παραγωγής και το σύγχρονο εξοπλισμό τους. Αυτό που θα θέλαμε είναι να δουλέψουμε και να οδηγήσουμε μερικές μέρες μαζί τους. Οι τύποι είναι “άρρωστοι”, έχουν εμμονή με την αδρεναλίνη και θέλουν η έκκριση της να είναι ασταμάτητη όσο είναι ξύπνιοι.
Είπαμε για τους Ιάπωνες, είπαμε για τους Ιταλούς, γίνεται να μην πούμε για τους Γερμανούς; Μεγάλη δύναμη και αξιοθαύμαστοι, ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς τι έπαθαν στον Β Παγκόσμιο πόλεμο, πριν από λίγα μόλις χρόνια. Σκυλιά στη δουλειά, αλλά και με μυαλό και τεχνογνωσία, έχουν καταφέρει να δώσουν το δικό τους στίγμα σε όλα τα μηχανοκίνητα και όχι μόνο.
Την προηγούμενη φορά σας είπαμε ότι θα θέλαμε μια μέρα να πάμε στην Ιαπωνία επειδή θαυμάζουμε τη φιλοσοφία τους και τον επαγγελματισμό τους. Και στην Ιταλία όμως θέλουμε να πάμε, κι ας έχουμε ξαναπάει πολλές φορές.
Ας μην είμαστε αχάριστοι, πέντε μέρες στα Κύθηρα ήταν καταπληκτικές και αρκετές για να φορτίσουν λίγο οι μπαταρίες. Εκεί, κάτω από την ομπρέλα, άφησα για λίγο το αγαπημένο μου βιβλίο και έπιασα λίγο την κουβέντα με τον εαυτό μου. Καλά τα πήγαμε. Τον ρώτησα αν τα χρήματα δεν ήταν θέμα, που θα ήθελε να ταξιδέψει; Κι αυτός μου απάντησε “ένα μήνα στην Ιαπωνία.”
-w_1000.jpeg "GASΟΛΟΓΙΕΣ #505 | ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΣΟΚ")
-w_1000.jpeg "GASΟΛΟΓΙΕΣ #414 | MADE IN GERMANY")
